Bir maraton koştuğunuzda, büyük ihtimalle sonraki birkaç gün doğru düzgün yürümekte zorluk çekersiniz. Özellikle dizlerinize bağlanan büyük kas kütleleri işlevlerini yerine getiremez. Et kesiği deriz ya, işte durum bu. Merdivenin başına gelince önce söylenirsiniz sonra hızlıca strateji geliştirip korkuluklara sarılarak iner çıkarsınız. Dizlerinizi kırmanız çok acı verir bu sebeple bacaklarınızı sürükleyerek ilerlersiniz. Yürürken dengenizi koruyabilmek için de abartılı derecede dik durur ve adımlarınızı garip garip atarsınız. Bu durumda filmlerde gördüğümüz zombilerden farkınız kalmaz.

Bazı zamanlar bu kişilerin sayısının bir hayli arttığını fark etmiş olabilirsiniz. Böyle bir durumda, bulunduğunuz bölgede bir maraton düzenlenmiş olduğu sonucuna varmamız gayet normal. Hele ki katılımcı sayısının elli bin ve üzerinde olduğu büyük şehir maratonlarını hayal edin. Ertesi gün, şehir maraton zombilerinden geçilmez olur.

Asansörlerde sıra her zamankinden fazladır. Metro giriş çıkışı gibi noktalarda, yürüyen merdiven yoksa manzarayı hayal edin! Etraflarındaki duruma anlam veremeyen insanların bakışlarını ararlar, ister istemez. Hatta kendileri gibi bir maraton zombisiyle karşılaşırlarsa birbirlerine gülümsemeden edemezler. Çünkü bilirler ki; ikiside büyük bir iş başarmıştır.

Asansör kullanmayı tercih ederler ama çıkıştan en uzak noktada durmak için de ısrarcıdırlar. Bacakları hareket halindeyken çalışır ama bir müddet beklediğinde tekrar kasların faaliyete geçmesi acı verir ve uzun sürer. Bu sebeple çıkışa yakın yerlerde durmak istemezler. Arkalarındaki insanlar, o daha ilk adımını atamadan asansörden inecektir ve onu hızlı hareket etmeye mecbur bırakırlar.

Bazı cesur zombileri yaya olarak da görebilirsiniz. Yürürken çok fark edilmezler ama yaya geçidine geldiklerinde durur ve en yakın aracın on dakika ötede olmasına özen gösterip geçerler. Kaldırımdan dizlerini kırmadan iner ve kasların tekrar harekete geçmesi için acıyla kendilerini zorlarlar. Her şeye rağmen yolu geçtiklerinde yine durur ve bacağını kaldırıp kaldırıma çıkmak için büyük bir mücadele daha verir. Kaldırıma çıkınca tekrar harekete geçmek için tekrar büyük bir mücadele gereklidir. Ta ki bir kaç adım atana kadar.

Neyse ki maraton zombiliği kısa sürer. Canınızı yakan ve halinize gülüp durduğunuz bu durum zamanla normale döner. Ve siz, hiç vakit kaybetmeden bir sonraki maratonunuzu planlamaya başlarsınız…

Kaynaklar: Image by Free-Photos from Pixabay