Dün bacağımdaki ağrının beni endişelendirdiğinden bahsetmiştim. Bu halde uzun bir koşu yapmak beni düşündürüyordu. Otuz kilometrelik, çok da hafif olmaması gereken bir koşuda, bacağımın kötüleşmesini istemiyordum. Neyse ki sıkıntı büyümeden antrenmanı tamamlayabildim.

Sabah 07:00’ye doğru koşu grubumuzla buluşup beraber koşacaktık. Ben biraz daha erken çıkıp buluşacağımız yere hafif bir hızda koşarak gittim. Yaşadığım eve aşağı yukarı bir buçuk kilometre uzaklıkta buluşuyoruz. Bu benim için büyük bir şans. Koşarak gitmemin ilk sebebi, kendimi yolda ölçüp biçmekti. Grupla çıkarsam bacağımı daha fazla zorlamak zorunda kalabilirdim. Lakin buluşmaya giderken bir problem hissetmedim bu sebeple hep beraber yola çıktık.