Birkaç yıldır, katıldığım yarışlarda yaşadıklarımı anlatmaya çalışıyorum. Zamanla kendimi geliştirdiğimi düşünüyordum ama asıl mesele yazabilecek havaya girmekmiş. İşlerimin yoğun olması, havaların aşırı sıcak geçmesi ve ülkemizin ardı ardına yaşadığı felaketler; yazacak sakinliği elde etmemi zorlaştırdı. Yazmak benim için her zaman zordu ama kafamı topladığımda bir yerden başlayabiliyordum. Bu sefer gerçekten zorlandığımı itiraf etmeliyim. Umarım bu şartlar altında da, okunmaya değer bir yazı çıkarmayı başarabilirim.

Tarihi geçmişi, harika doğası ve saygılı insanlarıyla İznik ve çevresi her fırsatta ziyaret etmek istediğim bir yer. Sakarya’da yaşıyorum. Bu sebeple; Bursa’ya veya o istikamete gideceksem, İznik yolunu tercih ediyorum. Arabayla gitmişsem arabanın camlarını açar ve hızımı iyice düşürürüm. Zeytin ağaçlarının kokusu iyice içime dolsun diye ağır ağır ilerlerim. Yol boyunda bir çeşmeye rastlarsam durup, en azından bir şişe su doldurmadan da geçmemeye çalışırım.

Her yıl, bu güzel coğrafyada, İznik Ultra adı altında bir yarış organizasyonu yapılır. Ülkemizdeki en önemli üç-beş koşu organizasyonundan biridir. Aslında Nisan ayında düzenlenen bir yarış lakin pandemiden dolayı önce geçen yıl iptal oldu sonra da bu yıl Ağustos ayına ertelendi. Son bir hafta kala da Ağustos ayındaki orman yangınlarından dolayı geçici olarak parkuru değişti. Dolayısıyla bizleri “alışılmışın dışında bir İznik Ultra” karşıladı.