Her Şey Yolunda Gidiyor Gibi

İnsanın olumsuzluklara adaptasyonu muhteşem. Bazen ben bile kendime şaşıyorum. Sabah uyandığımda dünkü halimden eser yoktu. Sıcak bir duş ve ardından iyi bir uyku toparlanmama yetti. Gerçi sabah, toparlanmış olduğuma inanmıyordum ama gün içindeki canlılığıma bakınca ister istemez bunu kabullendim. Hatta ikindi vakti bir fırsat oluşunca kısa bir koşuya dahi çıktım. Öyle bir yer keşfettim ki çıkmış olduğum için çok mutluyum. Bu seyahatin en güzel tarafı bu oldu.

Otelden çıkarken ne tarafa gideceğimi bilmiyorum bu sebeple önüme çıkan ilk caddeyi takip ettim. Ana caddede bir süre koştuktan sonra küçük bir yerleşim yeriyle karşılaştım. Muhtemelen yaz aylarında nüfusu artan ama bu mevsimde pek yaşayanın olmadığı bir yerdi. Çiçeklerle bezenmiş küçük yolları vardı. Sessiz ve sakin ortam doğanın en kıymetli dokusuna sahipti. Her yer akdenizin bodur bitki örtüsüyle kaplı ve olabildiğince canlıydı.

Bu yolları takip ederek, genelde kayalık olan bu bölgede korunmayı başarmış bir sahil bölgesine ulaştım. Uzunca bir kumsalı vardı ve hemen ardında beşparmak dağlarına doğru uzanan tepelikler kendini gösteriyordu. Her bir tepe de doğanın en süslü bitkilerinden nasiplenmişti.

Yaklaşık kırk beş dakika hafif tempolu bir koşu yaptım. Kısa süreli yokuş iniş çıkışlarım oldu. Yanımda sadece yol ayakkabısı vardı ama umursamayıp patikalara da girdim. Buna değerdi. Bugün için yeterli bir antrenman yapabilmiş olmak beni çok mutlu etti. Havanın biraz sıcak ve nemli olması da yarış günü havanın sıcak olabilme ihtimaline karşı iyi bir hazırlık olacaktı. Kendimi yorulmuş hissetmedim ama hızımı ciddi anlamda düşürmeden de nabzım düşmedi. Yaz mevsimlerinde her zaman yaşadığım bir durum bu. Sıcaklık arttıkça hızım düşüyor. Bu sebeple yaz mevsimleri kondisyonumu koruyarak geçirdiğim bir dönem.

Otele tam vaktinde döndüm. Programa uymuş ve kimse kaçıp gittiğimi fark etmemişti. Bir çok kişi bu zamanı çay kahve molası olarak kullanmışken, ben kendimi kârda saydım. Hem yenilenmiş hem de antrenman programına sadık kalabilmiştim.

Günün devamında çalışmaya devam ettik. Her zamanki çark dönmeye devam etti. İlerleyen saatlerde açık büfe tehlikesini de karbonhidrat yüklemesine döndürdüm. Kahveden uzak durdum ve bol bol su içmeye çalıştım. Artık en dikkatli beslenmem gereken son üç günün içindeyim.

Yarın sabah erkenden İstanbul’a ve sonrasında da Paris’e gideceğim. Asıl yolculuk yarın başlıyor. Şimdilik her şey yolunda. Umarım bundan sonra da işler yolunda gider.

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s